ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ

Νύχτωσε
Τρεμοπαίζουν της πολιτείας τα φώτα

Κάποιοι

Τις νύχτες ονειρεύονται ακόμα
καράβια που φεύγουν και χάνονται
σε βαθυγάλαζους ωκεανούς

Δυο δάκρυα κύλησαν στο βυθό τη σιωπής
Τόσες θύμησες, τόσα ταξίδια στο χρόνο

Το τραγούδι του ανέμου
ξένο, απόμακρο και αλλόκοτο φαντάζει

Σαν το αποψινό φεγγάρι
σαν την αποψινή σιωπή

Κάθισα να μετρήσω τ’ άστρα
Και οι αγάπες πέρασαν

Ω θεέ μου!
Πόσο τα μάτια μου με γέλασαν
Ως που να ξυπνήσω… Ως που να γελάσω

Γέρασα!..
Άnna P…